Een droom die uitkomt……

Wat kan ik genieten als ik zie hoe mijn kinderen groter groeien. De oudste, straks bijna volwassen, van wie zijn inmiddels zware stem door het huis buldert als hij plezier heeft met zijn vrienden. De jongste die ondertussen de badkamer ook aardig lang bezet kan houden nu ik niet meer degene ben die haar haren in 2 vlechtjes doet. En natuurlijk, groter groeien is een proces. Dus buldert die stem ook wel eens bij het ontdekken van een onverwacht proefwerk en moet ik de haren nog wel eens redden van de ondergang…..hoort er bij. Maar als het goed is worden we allemaal een keer volwassen. Als het goed is. Om je heen kijkend in deze wereld vraag je je wel eens af of dit al die groot gegroeide mensen ook gelukt is. Of misschien stel je jezelf die vraag wel in de spiegel kijkend…..

Spiegeltje,spiegeltje

1 Kor. 13:11 “Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, voelde ik als een kind, overlegde ik als een kind. Nu ik een man geworden ben, heb ik afgelegd wat kinderlijk was. Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezichtNu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben.”

Hoevelen van ons kunnen vandaag zeggen dat ze hebben afgelegd wat kinderlijk was?
Ben jij al uitgegroeid tot die geestelijk volwassen man of vrouw, die anderen kan helpen hun identiteit te vinden? En wanneer je christen bent: weet je wie God wil zijn voor jou vanuit je relatie met Hem en erken je Hem hierin? Weet je je ook door Hem gekend? Gelukkig is daar ruimte, genade en onvoorwaardelijke liefde waar wij nog onvolkomen zijn hierin. En de hoop dat we op een dag ten volle zullen kennen. Een vraag die ik mezelf tot die tijd regelmatig wil stellen is: bepaalt gekend zijn door God mijn identiteit of laat ik me nog steeds leiden door goedkeuring van andere mensen?

De werkelijkheid is vaak dat we nog onvolwassen gedrag vertonen door onze eigenwaarde aan andere dingen te ontlenen(die het ons op lange termijn echt niet gaan opleveren). Al denken we soms dat stadium allang gepasseerd te zijn….net zoals onze tieners soms denken de hele wereld al aan te kunnen….
Wat willen we graag iemand zijn, gekend worden, gehoord worden. Niets mis mee, God heeft dat zo in ons gelegd. Maar wel in relatie tot Hem.

Waar sta je als datgene waar je altijd van droomde als een zeepbel uit elkaar spat?

Ik moet denken aan het verhaal van Jozef. God gaf hem dromen waarin de zon, de maan en elf sterren zich voor hem neerbogen. En de schoven van zijn broers die van hem omringden en voor hem bogen. In zijn kinderlijk enthousiasme vertelde Jozef: moet je nu eens horen….Hij ontleende zijn bestaansrecht aan zijn geweldige dromen en zijn mooie jas, zijn pronkgewaad. De wereld van vandaag is ook gericht op status,(pronkgewaad) en het waarmaken van je dromen, waarbij onze dromen centraal staan. En steeds groter worden, wat 10 jaar geleden een droomhuis was vinden we nu een hutje op de hei. We moeten zeker durven dromen en God legt niet voor niets dromen in ons hart, maar we mogen leren hier volwassen mee om te gaan. Onderscheiden wat van God komt, Hem centraal stellen en in afhankelijkheid van Hem Zijn leiding zoeken en Zijn plan ontdekken. Waar sta je als datgene waar je altijd van droomde als een zeepbel uit elkaar spat? Geloof je nu nog steeds dat God getrouw is zijn wil in jou te volbrengen?
Gods plan met Jozef was: hem gebruiken om Zijn volk te redden tijdens hongersnood. Jozef zou vele jaren in put en gevangenis nodig hebben om te ontdekken dat het niet ging om de eer en bevestiging die hij zou krijgen van zijn broers.
Tegen de tijd dat hij die status kreeg waar hij zo van droomde, was hij wel eerst als slaaf verkocht!
Pas toen hij letterlijk in de put zat, tot erkenning kwam dat het helemaal niet ging om hoe geweldig hij wel niet was, kon God Zijn werk doen in Jozefs hart en hem voorbereiden op wat werkelijk zijn bestemming was!Hij was gegroeid tot een volwassen man. Uiteindelijk stonden niet meer zijn eigen dromen centraal, maar mocht hij die van anderen uitleggen en gebruikte God dit om hem te zegenen. Hij kreeg een droombaan!

-wordt vervolgd-