Al is mijn repertoire in de loop der jaren wel wat veranderd, als kind hield ik al van zingen. In de kerk die ik toen met mijn ouders bezocht stonden gezangen in het liedboek en ik houd nog steeds van de tekst die ik nog uit mijn hoofd ken van een aantal daarvan. Alleen denk ik dat ik de inhoud door de jaren heen wat anders ben gaan begrijpen als in mijn kinderjaren. Zo zong ik toen uit volle borst mee: “ Nooit kan ’t geloof te veel verwachten.” Ik dacht altijd dat het zoiets betekende als: “ hoor eens, enige bescheidenheid is gepast in het geloof, je kan nou ook weer niet té veel verwachten.”
Later in mijn leven hoorde het hebben van een nogal groot geloof voor nogal grote dingen wat mij betrof in de categorie ” Amerikaanse toestanden.” Inmiddels krijg ik door dat je als mens geneigd bent je aan eigen waarheden vast te houden die zijn gevormd op grond van wat je uit opgedane kennis en goede of slechte ervaringen hebt geleerd. Maar…. als ik zeg te geloven in Jezus en dat Hij de Weg en de Waarheid is, zijn het toch vooral Zijn woorden die ook voor mij waarheid zouden moeten zijn?
Uit teleurstelling die we opdoen in ons leven stellen we onze verwachtingen vaak bij om nieuwe teleurstelling te voorkomen. Dat kan iets zijn dat we zelf meemaken, maar ook doordat we anderen zien bij wie het vuur lijkt uit te doven. Ik heb sinds korte een mooie tuinposter met de populaire tekst: ” enjoy the little things.” Grote kans dat iemand die dit leest zelf ook iets met die woorden in huis heeft hangen. In de herstelperiode van mijn burn out was het ook heerlijk te ontdekken dat ik weer kon genieten van kleine dingen. Dus nam ik mezelf voor daar aandacht aan te geven, God er voor te bedanken en ook echt stil te staan en te genieten.
Op het moment dat ik blijf hangen in het ook niet meer verwachten van grotere dingen die God wil laten gebeuren in mijn leven wordt dat stilstaan een probleem. Het bijstellen van verwachtingen is soms nodig als die ‘niet reëel blijken te zijn.’ Of als je dingen van mensen hebt verwacht die daar niet aan konden voldoen. Maar wat is eigenlijk reëel om van God te verwachten?
In Zacharia 4:10 zegt God ” veracht de dag van de kleine dingen niet.” Zerubbabel is op dat moment de tempel aan het herbouwen en het begin daarvan was klein. Maar God zegt blij te zijn hem zo aan het werk te zien en dat mensen daar niet klein over moeten denken. Ik denk omdat Hij het grotere, de tempel die herbouwd gaat worden, voor Zich ziet. Ooit bemoedigde iemand me met deze tekst toen ik samen met mijn man iets los moest laten waar we jaren aan hadden gewerkt. Je zou op zo’n moment bij de pakken neer kunnen gaan zitten dat je weer van onder af aan moet beginnen. Maar ik geloof dat geen werk uit liefde gedaan voor niets is geweest en dat onze handen nog steeds gebruikt worden om door ons leven heen verder te bouwen.
“ Een langgerekt hopen maakt het hart ziek…… “ (Spreuken 13:12). Kan het zijn dat één van de belangrijkste symptomen van dat zieke hart, verlies van ons geloof en onze hoop is? Denk eens aan Abraham die 25 jaar moest wachten op de belofte van God ( zie mijn vorige blog.) Hij wordt in Hebreëen 11 één van de geloofshelden genoemd. Bleef dat grote van God verwachten, al die lange jaren waarin hij het niet zag….In dat zelfde hoofdstuk staat: ‘Geloven is zeker zijn van de dingen waar je op hoopt, ervan overtuigd zijn dat wat je niet ziet, toch bestaat’ (Groot Nieuwsbijbel). Abraham bleef geloven en stelde zijn verwachtingen niet bij. God had hem iets beloofd!
“Geloof komt door het horen, en het gehoor door het woord van God. (Rom 10:17) ” Zo lang we blijven luisteren naar de ” waarheden” die zich door onze teleurstelling in ons hebben gevormd, zullen we geen geloof of hoop meer hebben. Op het moment dat je echt gaat luisteren naar en uitspreken wat God zegt, gaat geloof (weer) groeien! Ja, teleurstelling en pijn zijn onderdeel van ons leven. Maar: “God zal ons niet beschaamd laten uitkomen,” al denken we vaak dat Hij het is die ons heeft teleurgesteld of pijn doet als hij niet in lijkt te grijpen. Is dat ook zo?
“ Get your hopes up” zag ik laatst als titel van een lied. In de Engelse spreektaal wordt dit vaak negatief gebruikt als: don’t get hopes up. Schep niet te hoge verwachtingen. Vandaag wil ik je aanmoedigen met: doe het eens wel. Lees de regel uit het gezang waar ik het over had zoals de schrijver Hieronymus van Alphen het destijds bedoelde. Wat je hemelse Vader betreft, mag je veel van Hem verwachten!
Omdat ook jij misschien een wat ander repertoire hebt dan gezangen, hier nog even de link van ” Get you hopes up…” 🙂
Prachtig wat je hebt geschreven en wat een prachtige muziek
Het lievelingslied van mijn moeder jouw oma.
Voor mijzelf dacht ik bij dit lied dat aardse vrienden soms falen maar nooit een vriend als Jezus is. Er is dus altijd iemand voor je ook al lijkt het niet zo ,Iemand met een hoofdletter . Mooi dat je een herinnering uit je jeugd gebruikt en daar over schrijft. Ik werd er door geraakt ook mooi hoe je bijbelteksten met elkaar verbind.
Wanneer ik je zie wil ik er wel over doorpraten.