Vandaag zit ik binnen te genieten van een kop thee en de verwarming die lekker hoog staat terwijl buiten de winter nu toch echt begint. Bijzonder dat ik als vervolg op het vorige blog moet denken aan deze tekst over een woestijn, juist nu buiten alles wit bevroren is………
Hosea 2:13-15
“Daarom zie, Ik zal haar lokken, en haar leiden in de woestijn, en spreken tot haar hart. Ik zal haar aldaar haar wijngaarden geven, en het dal van Achor maken tot een deur der hoop. Dan zal zij daar zingen als in de dagen van haar jeugd, als te dage toen zij trok uit Egypte. En het zal te dien dage geschieden luidt het woord des Heren, dat gij mij noemen zult: mijn man, en niet meer: mijn Baal. “
In de Bijbel staan meerdere keren “woestijn”situaties beschreven waarin God tot iemands hart spreekt en diegene er veranderd uitkomt. Waarin iemand als het ware wordt teruggeworpen op zichzelf. Het is niet God’s bedoeling dat we alleen maar lijden en onze onbevangen blijdschap-zoals je die vaak bij kinderen ziet- en enthousiasme kwijt raken. Zijn bedoeling is dat we dingen die ons belemmeren geestelijk volwassen en sterk te worden, afleggen. Zeg maar ” oude praktijken” die niet horen bij ons nieuwe leven met Hem. Als er ergens een plek is waar zichtbaar wordt waarmee je af moet rekenen, is het in die woestijn! Je wordt er geconfronteerd met wat werkelijk in je hart leeft. We kunnen wat ‘kinderachtig’ reageren als dat gebeurt. Als we op onze verantwoordelijkheid worden aangesproken of kritiek krijgen. Als zichtbaar wordt dat we een paar misschien wat minder mooie eigenschappen hebben. Of wanneer we niet meteen weten hoe in een situatie te handelen.
Onder druk, als we met tegenslag,teleurstelling, met lijden kampen, zien we vaak onze minder fraaie kanten. Een bekend spreekwoord luidt niet voor niets:”Een kat in het nauw maakt rare sprongen.” Maar God laat je niet aan je lot over in zo’n situatie. Juist daar is Hij de Helper en Trooster die je nieuwe kracht geeft en tot je hart spreekt.
Intimiteit in de woestijn
In de tekst hierboven staat dat Hij dan ” man, echtgenoot” genoemd zal worden wat verder gaat dan alleen ” Heer.” God verlangt naar een intieme relatie met ons van waaruit Hij herstel, groei en bestemming aan ons kan geven. Je karakter zal er door veranderen op een manier die je helpt in die bestemming te gaan wandelen. Mozes ging letterlijk door die woestijn met het volk Israel voordat ze het beloofde land in konden. Jozef bracht jaren in gevangenschap door. Jona bracht 3 dagen in de buik van een vis door. Zo zijn er meer situaties waarin mensen pas door het lijden heen op een punt komen waarin God tot hun hart kan spreken. Hij gebruikt de situatie zoals die er is ten goede. Het is soms pas als al het andere wegvalt, dat we werkelijk luisteren. En onze ware identiteit ontdekken.
En zo wordt het dal een deur van nieuwe hoop. Laat je niet ontmoedigen, het lijden heeft niet het laatste woord.
Misschien heeft de vrieskou meer met de woestijn te maken dan je in eerste instantie denkt. Het kan ’s nachts ontzettend koud worden in de woestijn. In die periode van afzondering, misschien eenzaamheid kan je hart wat bevroren raken en zich verharden. Op een andere plek in de Bijbel(Hebr. 3:7,8)roept God ons op ons hart niet te verharden als het moeilijk wordt(zoals dat bij het volk Israël in de woestijn gebeurde) maar juist dan aandachtig te luisteren naar Zijn stem. Zodat je geen opstandig kind blijft en verbitterd wordt. Mag Hij tot je hart spreken terwijl je groeit naar volwassenheid? Dat gaat misschien met vallen en opstaan, maar als je luistert terwijl Hij spreekt zal een nieuwe deur voor jou open gaan.
(Deze blog is een vervolg op ” Een droom die uitkomt.”)
